Wat is kunst? Van tijd tot tijd stel je die vraag als kunstenaar. Kunst moet vernieuwend zijn hoor je vaak. Provocerend wil ook wel eens helpen. Menigeen zal zich verbazen over kunstuitingen met pindakaas, stront, menstruatiebloed, snot, tranen of moedermelk. Dat is allemaal al gedaan en niet vernieuwend meer. Snijden in je vel is ook gedaan. Experimenten met de huid. Kunstenaar Martin C. de Waal gaat weer een stap verder en laat zijn schedel en kin verbouwen en zijn ogen voor 25% Japans maken. In Kunstbeeld van februari motiveert de kunstenaar zijn ingreep in zichzelf –waarvan de video-installatie “In your face” is gemaakt- met een enorme fascinatie voor voortdurende transformatie. “De beelden zijn opmerkelijk omdat in een perfect gezicht rigoureus wordt gesneden. Dat zorgt bij veel kijkers voor verwarrende gevoelens. “ Ten overvloede zegt hij in Kunstbeeld: “Ik ben geen Michael Jackson.” Hij noemt zichzelf de regisseur, ondanks zijn narcose. Deze gefilmde operatie is Kunst want het was geselecteerd voor Art Rotterdam begin februari. Kunst met een grote K dus. Kunst die wringt, schuurt, je ongemakkelijk doet voelen. Ongemakkelijk, ja. Reinildiz van Ditzhuyzen, etiquette-guru en kunsthistorica heeft zo haar eigen opvattingen over kunst. In het maartnummer van Residence stelt ze: ” De vraag of iets kunst is, is wat mij betreft prima te beantwoorden. Kunst bewaart zich, kunst is gelaagd, kunst heeft een lange houdbaarheid. Hetzelfde geldt voor literatuur. De boeken van Kluun en Heleen van Royen lezen best lekker, voor een keertje, maar het is geen literatuur.” www.mcdewaal.com