Behind the skin

Gister naar de opening geweest van een bijzondere tentoonstelling in Utrecht. Behind the skin, beyond the object toont het werk van vier kunstenaars in vier verschillende disciplines. Mijn aandacht werd natuurlijk getrokken door het woord skin. Wat hebben deze kunstenaars met huid? Zij zijn alle vier geboeid door het moment dat de ‘realiteit' zijn herkenbaarheid en beredeneerbaarheid verliest. Opvallend is (zo staat in de aankondiging) dat het werk dat zij maken zich niet direct blootgeeft, maar onderhuids een verbinding aangaat. Beeldend kunstenaar Elaine Vis, de enige vrouw, zegt daarover: "Ik wil dat het werk met intimiteit en schoonheid verleid. Het statement is vaak pas in tweede instantie waarneembaar. Het werk moet eerst onder de huid gaan zitten." Zo toont zij in de installatie ‘Democratic field' 133 kleine transparante kastjes van plexiglas en voile. Het geheel is groots, geordend en transparant en ademt een fragiele schoonheid. Pas als je dichterbij komt zie je wat erin de kastjes ligt: 133 stukjes vlees, gemaakt van was en pigment. Maar zeer levensecht. Een installatie die gelijk een verbinding aangaat met het werk Lemniscaat van de (inmiddels overleden) Gus Hoelen. Een digitale animatie die zich telkens herhaalt en waarvoor je stalen zenuwen moet hebben . De fietsband laat je opnieuw kijken en onderzoeken. Verder toont de tentoonstelling installaties van Adriaan Manten en Willem Willemse (multimedia).
Nog te zien in Laboratorio, Herenweg 60-62, Utrecht t/m 27 april van wo. t/m za. 13.00-18.00 uur.