Zo vlak na de jaarwisseling ligt er van alles op straat. Vuurpijlen, potten, slierten knallers en rotjes en dat alles in de basiskleur rood. Mijn eigen stoepje is inmiddels geveegd (door manlief) en de rest laat ik liggen. Ik zou het ook op kunnen rapen en deelgenoot maken van mijn grote vondstenverzameling. Zoals deze juttersvondst van Texel. Al meermalen ben ik van de fiets gestapt om een roestig dingetje op te rapen, een oude kettingkast, verroest gereedschap, een oranje uitgeslagen fietsketting, elfenbankjes uit het bos, glassplinters van wat ooit een bushokje was... Ik heb deze hebbelijkheid niet van een vreemde. Mijn vader struinde vroeger ook altijd langs de straten. Ik zou daar verhalen over kunnen vertellen. Maar mijn broer kan dat nog veel beter. Die is ook wat ouder dus herinnert zich meer uit de jaren vijftig en zestig toen verzamelen en struinen nog gemeengoed was. Zijn verhaal Oprit naar Verval geeft een aardig beeld van hoe dat vroeger bij ons thuis ging. Overigens is hij als verhalenschrijver genomineerd voor De Brandende Pen, een literaire prijs uitgereikt door het literair tijdschrift Lava. De prijsuitreiking vindt plaats op zondag 18 januari om 16.00 uur in Hofman café, Janskerkhof 17 te Utrecht.