Ik rommel, douche, schrijf, lees en doe een was. Verder wat tuinieren bij ons buitenhuisje. Dat was zo'n beetje het weekend. Zondag rijden we naar Castricum. Zo'n lekker strand met een strandafgang onder handbereik en een parkeerplaats op loopafstand. De mannen gaan graven en Sarah installeert zich met cappuccino op een terrasstoel. De NRC en de Volkskrant met bijlagen geven me vertier voor de komende uren. Even lekker smeren en dan duik ik in de columns van Sylvia Witteman en Wim de Jong, beiden ook op Twitter en leuk om te volgen. Sylvia twittert op haar eigen hylarische manier:  De popcorn is hier heel vies, met namaakbotersmaak. Soms zit er zout én suiker op, dat heet 'kettlecorn' . Ontzettend smerig.  Of deze tweet over haar gezin: Moet je eens met 3 kinderen worst gaan maken. De darmen hingen in de kroonluchter en het gehakt zit nóg tussen de plinten. En ze twittert over het in onbruik raken van boeken en kranten: Zelfs mijn 12-jarige dochter heeft een E-reader. 8-jarige Boelie leest er ook op. Spaart veel geld, bomen, en ruimte in kasten en koffers. En over Twitter heeft ze ook nog niet alles door als ze vraagt: waarom hebben sommige mensen een 'verified profile'? Is dat een hele grote eer? Vast wel

Wim de Jong (ook een Abraham) heeft zich nog maar pas in Twitterland begeven als @DeJongOne en schrijft in zijn column: Ik probeer nu al twee weken de flow, de taal en de toonhoogte van mijn medespreeuwen onder de knie te krijgen. Op mijn stukje van de dakgoot zitten er ongeveer honderd: mijn zogeheten followers. Na publicatie van deze column stijgt het aantal followers tot zijn verbazing in één dag met 100 followers naar de 344 op maandagmiddag.  Ja, ja zo werkt dat bij 'Twittergoden'. Sarah is online te volgen via twitter op @huidlandschap. De avonturen van 'Sarah op twitter' kun je nog uitgebreider nalezen op het gelijknamige blog.