- Kunstenaars hebben cultuursubsidies nodig om vrij en onafhankelijk werk te maken. Zo kan de kunstenaar echt wat vertellen met zijn werk en vernieuwend bezig zijn. Als je je oren laat hangen naar de markt en wat commercieel interessant is, krijg je pulp, klaprozen en portretten. Leuk voor boven de bank, maar geen kunst. Ikzelf ben onafhankelijk van subsidies. Zoals veel andere kunstenaars klus ik bij met kleine baantjes, lesgeven, workshops en het schrijven van artikelen over kunst.

- Als er gesneden moet worden, dan ook in de kunst. Maar niet zo drastisch en wel verantwoord. Kunst is breed. Ook concerten, bibliotheken, opera's, festivals, dans en kleinkunst horen erbij. Als dat allemaal zou verdwijnen, zou het een schrale bedoening worden. Anderzijds kan een bezuinigingsmaatregel ook een prikkel zijn om creatief het roer om te gooien. Het bepaalt mensen bij de vraag: wat wil ik nou echt? En waar een wil is, is een weg. Zo ontstaan er door de bezuinigingen ook weer nieuwe ideeën en initiatieven en niet alles is met geld te koop. Inzet, creatief denken, tijd en positieve energie zijn ook belangrijke krachten. Zo ben ik zelf workshops en cursussen gaan geven.

Verzet u zich tegen deze bezuinigingen op de cultuursector en heeft u ook geprotesteerd op 20 november? (Nederland schreeuwt om cultuur)

- Ik heb niet geprotesteerd op 20 november 2011 omdat mij dat niet zo ligt. Ik heb er wel reclame voor gemaakt via sociale media. Ik verzet me niet tegen de bezuinigingsmaatregelen maar zoek mijn eigen weg, volg mijn eigen ideeën en sluit me aan bij relevante netwerken en kunstprojecten. Er is nog genoeg leuks in de wereld van de kunst.

Uit een interview van een leerling met beeldend kunstenaar Els Vegter voor het maatschappelijk werkstuk over de cultuursector en bezuinigingen, laatste jaar vrije school Zeist.