‘Een waterval van boeken’ zo omschreef de NRC de installatie van beeldend kunstenaar Alicia Martin. Het wat saaie Meermanno museum aan de Prinsessegracht in Den Haag heeft een enorme ‘boost' gekregen door dit kunstwerk van de Spaanse kunstenaar. De pr-dame vertelt dat er dagelijks automobilisten stoppen en fietsers afstappen om naar boven te kijken waar de waterval lijkt te ontspringen uit het raam. In werkelijkheid zijn de boeken met tyeribs aan een kippengaas-frame gebonden en staan ze los van de monumentale muur van het pand. Ze trotseren weer en wind en de bladzijden kunnen vrij bewegen in de lucht wat het tot een levendig geheel maakt. De boeken die her en der verspreid liggen op de grond vervolmaken het beeld. In de tuin van het museum herhaalt zij dit recept nog een keer rondom een oude eik. De installatie is de publiekstrekker van de Papierbiënnale die dit jaar te zien is op twee locaties. Museum Rijswijk organiseert de papierbiënnale al voor de negende keer. Dit museum heeft er een nieuwe vleugel bij gekregen waardoor alle grote papierkunstwerken goed tot hun recht komen. Van de 250 aangemelde kunstenaars zijn er twintig geselecteerd. ‘Het niveau was hoog dit jaar en het aanbod verrassend’ zegt curator Anne Kloosterboer van Musem Rijswijk en redacteur van de mooie catalogus. Er is veel ruimtelijk werk te zien dit jaar zoals de organische sculpturen van Frits Achten of de celconstructies van Marlies Adriaanse. Meer maatschappelijk geëngageerd is het werk van Jacqueline Overberg. Zij laat in grote objecten aan de muur de schoonheid van geweld zien. Trekkers van geweerkolven beeldt zij levensgroot uit als abstracte beelden. Ze maakt deze van krantenartikelen die geweld en oorlog als onderwerp hebben. Genoeg materiaal dus. Ze bewerkt deze geweren met papier-maché en een polystyreen waardoor het een steenachtig en zware uitstraling krijgt. Tijdens het bekijken van de tentoonstelling is er altijd de verbazing en de verwondering voor zoveel ambachtelijke inspanningen. Kunstenaars die regel voor regel boeken uitsnijden om tot nieuwe fragiele vormen te komen. Het werk van architect Michael Hansmeyer dwingt respect af. Hij maakt met behulp van ingewikkelde computerberekeningen prachtige insnijdingen met laser in papier. Deze vellen stapelt hij en zo creëert hij vervolgens majestueuze zuilen. In Rijswijk is niet de zuil te zien, die staat in Zürich te pronken, maar wel het ‘negatief’ waar de zuil uitkomt. Voor dieptewerking had er een spiegel onder het beeld moeten staan maar die kwam helaas gebroken aan twee dagen voordat de tentoonstelling openging. 'Dat hebben we dus maar laten zitten' vertelt Anne Kloosterboer. Geeft niks, het is zo al adembenemend genoeg. De Papierbiënnale 2012 is nog te bezoeken t/m 25 november. Deze foto's geven een indruk van de tentoonstelling.