Bij binnenkomst leuke eettentjes, ligstoelen, picknicktafels en een hele hoek TecArt met de nieuwste technische innovaties. In de duistere hallen van de loods komen de diverse sculpturen prima tot hun recht. Geen witte muren, geen heren in pak, geen wijnglazen met borrelnootjes maar pure kunst in een ruige, spaarzaam uitgelichte omgeving. Waar je je jas gewoon moet aanhouden anders bevries je. In de sjamanistische Kurt Schwitters-achtige installatie Tears from heaven van Toine Klaassen posteer ik mij in een oude tuinstoel. Dit is bizar. Een ‚totalistisch dolhuis der verbeelding’ met dode vogels, opgezette dieren, ratten op sterk water, vogelveren, oesters, spiegels, drums, totems - ik kijk mijn ogen uit. Af en toe opgeschrikt door een harde doffe knal van een sloophamer. Onheilspellend met lichte klassieke muziek op de achtergrond. De geuren van salie, verbrand dennenhout (of is het wiet?) vullen mijn neusgaten. Een bijzondere installatie die de sfeer weergeeft van schranspartijen, after-party’s, oud en nieuwrituelen. In No Walls valt mij vooral het cross-over materiaalgebruik op. Speelgoedpony’s van keramiek, bruinstalen vleugels van een vlieginstallatie die van hout blijken te zijn, een prachtige grote, glazen verlichte bolvorm die bij nadere inspectie van doorzichtig plastic paraplu’s is gemaakt. Een mooi spel van licht en schaduw. Ook Facebook is van de partij in het werk van Peter Keizer met een vijftal opgestoken duimen in verschillend formaat, uitgevoerd in Chinees porselein. Facebook is verboden in China. Indrukwekkend is het werk van Pim Palsgraaf die een rauwe stad laat oprijzen uit het lijf van een dier. Dat is ook iets dat opvalt; veel dieren. Zoals de enge, kronkelende plastic honden van Caroline Coolen, die gepikt lijken van de Italiaanse kunstenaar Paolo Grassino (Beaufort, 2012). De twee dragers Milton& Moos van Pieter Postma dragen een dode, hangende panter, die in de schaduw op de vloer opeens springlevend wordt. Wat een ontdekking om dat opeens te zien. Zo is er veel te kijken in het werk van de 31 Nederlandse kunstenaars en 18 Vlaamse. No Walls op deze unieke locatie is een inspirerende mix van jong, nieuw talent en meer bekende kunstenaars zoals Klaas Gubbels en Sylvia B. De tentoonstelling verwijst bovendien naar het 20-jarig jubileum van het Cultureel Verdrag Vlaanderen-Nederland. En als je dan toch in de buurt bent op Katendrecht, bezoek dan ook even de Fenix Food Factory om de hoek met ambachtelijke ondernemers. Heerlijke zelfgemaakte biologische kaas, vijgenbrood, wijn, worst en meer lekkers. Tussendoor lekker koffiedrinken in die andere oude loods er precies tussenin Posse Espressobar met een heel groovy sfeertje en een mooie gallery met kunstfotografie. Je hebt nog een week!

No Walls Expo nl/vl 17 jan-17 feb 2015 Fenixloods 1 Rotterdam

Februari was de kunstmaand in Rotterdam. Art Rotterdam in de Van Nelle fabriek werd geflankeerd door Rotterdam Contemporary Art Fair (RCartfair) in de Cruise Terminal aan de Wilhelminakade en No Walls Expo in de Fenixloods. Voorheen heette dit Raw Art Fair. Een concept van stichting Field of Dreams die hedendaagse kunst, design, muziek en entertainment samensmelt om een breed publiek te bedienen. Raw is overgegaan in de RCartfair maar het ruige wil wel getoond worden. Dat is momenteel No Walls Expo.