Museum Rijswijk heeft er sinds de verbouwing in 2012 een nieuwe vleugel bijgekregen naast de negentiende eeuwse vertrekken van het historische Tollenshuis. Het is verrassend om te zien hoe kunstenaars deze historische omgeving gebruiken voor hun werk. Amanda McCavour vult een van de kamers met transparante, platte, koloniale meubels die aan draden zweven in de ruimte, Livingroom. Kwetsbaar en ijl materiaal dat door de hoeveelheid de impact van een beeld krijgt. Het sterkst in het toe-eigenen van de ruimte is Derick Melander met zijn installatie Into the Fold. Hij werkt graag met afgedankte kledingstukken die hij rangschikt op kleur waardoor regenbogen in zijn werk ontstaan. In Rijswijk deed hij een oproep in de plaatselijke krant om textiel te verzamelen. Een enorme stapel vintage, bijeen gehouden in een houten frame, heeft in de voormalige werkkamer van de dichter Hendrik Tollens de historische meubelstukken opgeslokt. Kasten, een spiegel en een houten stoel steken brutaal uit het blok textiel de ruimte in. Pauline Nijenhuis is een van de twee Nederlandse kunstenaars. Haar kleine werkjes in de vitrines doen eerst wat knutselachtig aan maar bij langer kijken zie je de landschappelijkheid in beeld gebracht vanuit een rijdende auto. Dat perspectief is leidend voor haar werkfoto’s; stills van onnatuurlijke snelheid. De zijspiegel van de auto laat ze regelmatig terugkomen in haar textielkunst. Ze combineert borduurtechnieken met droge acrylverf die zorgen voor de snelle, streperige lijnen. In haar grote werken zoals Fast world legt zij de snelheid van de samenleving minutieus vast met naald en draad. Contemplatief monnikenwerk wat contrasteert met haar thema. Ze bevraagt ons op de snelheid van leven, internet, multitasken en zappen.

Speldenprikken

Mijn favoriet op deze tentoonstelling is het werk van Katie Lewis met de prachttitel Datazwermen. Haar installatie is tot de essentie teruggebracht; naald en draad. De naald is een witte kopspeld geworden en samen met bruin garen weeft zij patronen op de muur geïnspireerd op spreeuwenzwermen. Bij elke speldenknop staat een datum die de suggestie wekt van wetenschappelijke dataverzameling. Met het meten en alles uitdrukken in waarden creëren we een schijnzekerheid volgens de kunstenaar. Het leven en zeker het menselijk lichaam is niet te vangen in cijfers. Om dit te bekrachtigen deelt Lewis speldenprikken uit. Datazwermen is een werk dat zowel van dichtbij als veraf fascinerend is. De kwetsbaarheid, het fragiele van de draden en de stapeling in drie verdichtende vormen maakt het voor mij tot een intrigerend werk. Bijna alle kunstenaars reflecteren op onze samenleving en bevragen de kijker met hun beelden van textiel.

Lees meer in het juninummer van Beeldenmagazine

Rijswijk Textiel Biënnale, 9 mei t/m 27 september, Museum Rijswijk.

Wil je meer foto's zien van de biënnale zoals het ontroerende werk van Henrique van Putten, kijk dan op Flickr Huidlandschap