Els Vegter - Blog

Wandelen onder de huid
20 juli 2008
Ergens bij Leiden staat een grote reus. Een roodbruine, zittende man lijkt te mediteren pal aan de A44. Indrukwekkend aan een gebouw vastgemaakt. Deze man kun je betreden en doorwandelen. Bij z'n knieën ga je naar binnen en je kruipt zo onder zijn huid. Het ritme van een kloppend hart lokt je naar binnen. Je ziet de spierweefsels en vaten en alles wat zich onder de menselijke huid bevindt. Via videofilmpjes krijg je informatie over bijvoorbeeld de spijsvertering, bevruchting en hooikoorts. Je ontvangt een speciale bril waardoor je 3D-effecten krijgt. In de bevruchtingsfilm was dit prachtig in beeld gebracht. De miljoenen zaadjes die zich een weg banen om als eerste bij dat eitje te komen. En als het dan lukt, de innesteling van het embryo dat zich langzaam ontwikkelt tot een mensenkind met huid en haar en tien kleine vingertjes en teentjes. Een wonder, dat voor kinderen heel inzichtelijk was gefilmd en voorzien van grappig, eigentijds commentaar zoals tegen een zwemmende zaadcel die het niet gehaald heeft: "Hé looser, kop op..." Met lift-plateaus ga je steeds een verdieping hoger. Door het schokken en bewegen lijkt het een soort mini-attractie. Bij elke nivo stap je uit in weer een ander gedeelte van het lijf. Chronologisch klopt daar niet veel van volgens mijn nichtje die verpleegkundige is. De inhoud van het lijf is een beetje door elkaar gehusseld, maar mij viel dat niet op. De informatie krijg je via een koptelefoon te horen. Zo zaten we bovenin opeens op een levensgrote tong en ontdekten waar je bitter proeft en waar zoet en waar zuur. In de top bij de hersenen aangekomen kregen we een laatste filmpje en daar mag je de reuzenman verlaten. De heenweg van deze reis door de mens doe je met een groep. De terugreis mag je individueel ondernemen door een rode lijn te volgen. Onderweg kom je allerlei interactieve spellen tegen waardoor je je eigen lijf nog beter leert kennen. Wist je bijvoorbeeld dat je tijdens je leven 20 kg huid kwijtraakt? Het meeste verdwijnt via de huidschilfers in de stofzuiger, de rest wordt opgegeten door huismijten....Eet smakelijk. De Tentoonstelling is doorlopend te zien in Corpus, aan de A44, Oegstgeest. In de zomer 7 dagen per week open. Reserveren is noodzakelijk. De minimale leeftijd is 8 jaar.

Lees meer >> | 3238 keer bekeken
Liefde in beeld
13 juli 2008
Genootschap Kunstliefde heeft haar kunstenaars uitgenodigd de liefde in beeld te brengen. De zomerledententoonstelling toont werk van ruim vijftig leden die zich wagen aan dit eeuwenoude thema. Het was duidelijk de opdracht om de liefde ruimer te interpreteren als die tussen twee mensen. Liefde voor het vak, liefde voor de natuur, liefde voor je kind, het mocht allemaal waardoor de tentoonstelling zeer breed en gevarieerd van opzet is. De liefde voor het landschap kwam in een aantal werken naar voren. Maar ook de liefde voor het schilderen, de vormen en kleuren. Of de liefde die door de maag gaat van Eva den Heyer. De liefde voor de onschuld van een kind is in beeld gebracht door Alieske de Vries met drie grote aquarellen van zachte, tere babyhuidjes. De bewerkte huid vond ik -afgezien van de liefde- ook treffend in beeld gebracht door Marion Wagenvoort met haar grote papieren vijfluik 'Kistbewoners'. Zij legt een directe relatie tussen liefde, leven en dood. Ook Vera Pouw bewerkt de huid van het doek in lagen met krassen en schraaptechnieken waardoor het uiteindelijke beeld er zeer doorleefd uit ziet. De vernissage is inmiddels geweest met dichter Vrouwkje Tuinman die liefdesgedichten voordroeg. De finissage is op zondag 24 augustus a.s. Dan wordt de winnaar bekend gemaakt van de B.J. Kerkhofprijs. Een ouvreprijs uitgereikt voor het beste werk op deze thematentoonstelling. In de jury zit de winnaar van vorig jaar, kunstenaar Eline Peek die de ouder wordende huid heel waarachtig en treffend weet weer te geven (zie foto - Land van melk en honing), publicist en kunstenaar Antonie den Ridder en ikzelf. In het juryrapport hoor je zondag de 24e meer over de inhoud van deze Zomertentoonstelling. De Liefde, 6 juli t/m 24 augustus, Kunstliefde, Nobelstraat 12A, Utrecht, http://www.kunstliefde.nl/

Lees meer >> | 2994 keer bekeken
Open Stal is los
7 juli 2008
De Stal is open. Gister in Oldeberkoop was de officiële opening voor de 37^e keer, middenin het Friese dorp. Het weer was geweldig en de bezoekers weefden zich als een lint door het dorp langs de verschillende kunstlocaties. Het thema binnen-buiten heeft 45 kunstenaars geïnspireerd tot zeer verschillende kunstwerken. De highlights. De Friese kunstenaar Auk Russchen (te zien in Boerderij Hof) verzamelt reststukken geitenhuid. Het is afval wat overblijft nadat er uit de huid ronde stukken voor trommels zijn gesneden. Auk keert de huiden binnenstebuiten en stelt ze zo ten toon dat het een ontroerend gevoel van kwetsbaarheid oproept. Imke Beek maakt o.a. levensgrote boompeulen die er zeer levensecht uitzien en opvallen door hun authentieke huid. Tussen de bomen aan de Molenhoek hangen de schommels van Chiel Kuijl. Prachtig gemaakt, verweven met de plek en al schommelend waan je je in een andere wereld. De hemel krijgt een nieuw perspectief onder het indrukwekkende beeld van de 83-jarige Hein Mader pal voor het mooiste huis van Oldeberkoop. De houten installaties van Wim Bakker in het dorp en van Mai Movrin in het bos zijn verschillend vormgegeven maar allebei te betreden en te ervaren. De niets verhullende foto's van Chinese nomadenfamilies van Marrigje de Maar staan levensgroot uitgeprint middenin het bos. En de iele huisjes van papierkunstenaar Marian Smit reizen op tussen het groen op een prachtige buitenplek. Een minimale ingreep in het landschap deed Lia Pieters. Zij ontwierp een deur in het gras naar het binnenste van de aarde. De deur is een grote rechthoek van lang gras. Eromheen is het gras kort gemaaid. De deurklink van keramiek steekt fier boven de grond uit. Elaine Vis exposeert haar installatie in de Blughut. Diaprojecties van bewegende bomen op een framewerk van gaasdoek ademen een diepe verstilling. In de gymzaal trekt de zwevende foto-installatie van Mieke van den Hoeven de aandacht. Het binnenvallende licht dat via de bovenlichten in de gymzaal naar binnen kruipt, heeft zij gevangen in haar installatie. Jacolien de Jong laat je ervaren hoe het is om binnenin een burka te bewegen. Je kunt de burka als tweede huid zelf aantrekken. Ik werd er heel ondeugend en uitdagend van. Het heeft wel iets om anderen te bekijken die jou niet zien. Jacolien maakt levensgrote, behoorlijk erotische tekeningen van de wereld die zij vermoedt onder de burka. En ikzelf? Met acht huidlandschappen en een zestal werken met vondsten vul ik één ruimte. Het was leuk om bij de opening aanwezig te zijn en wat reacties te kunnen horen. Zo typeerde een collega-kunstenaar mijn werk als het "ontheiligen van het doek". Een bezoeker merkte de driedimensionale uitstraling van het werk op en voorspelde dat het niet lang meer zou duren voordat ik de ruimte in zou gaan... Open Stal Oldeberkoop is nog te zien t/m 3 augustus. Dagelijks geopend van 13.00 tot 18.00 uur. Toegang € 3,- en de fraaie catalogus kost slechts € 5,- http://www.openstal.nl/

Lees meer >> | 3227 keer bekeken
Huidschraapsel
30 juni 2008
Een huid van huid op huid. Deze cryptische omschrijving geeft heel goed weer hoe ik werk. Op de huid van het doek speel ik met stukken huid zoals vachten van schapen of geiten maar ook de huid van elanden. Met deze huidsegmenten schep ik een nieuwe huid of 'huidlandschap'. Mijn laatste werk gaat de diepte in. En wel precies twee meter. Huidlaag na huidlaag geeft zich bloot. In één van de lagen werk ik met het schraapsel van een elandenhuid. Ooit heb ik een workshop leerlooien gedaan bij Kokopelli. Leerlooien zonder chemische middelen is een kunst op zich. Het is mij niet gelukt een soepel huidje te kneden. Mijn verlangen naar een eigen gelooide leren tas ging in rook op. De huid van een eland was ons stugge werkmateriaal. Deze werd week gemaakt met de hersenen van een kalf. Bijzonder zacht van structuur overigens en best lekker om met je vingers in te prutsen. Heel erg 'down to earth'. De huid span je op in een frame waarna je de resten verwijderd met een beitel. Deze huidschraapsels dienen als basis voor boekbinderslijm. Ik heb ze altijd bewaard in een potje in mijn atelier. Het huidschraapsel zit nu in de celstruktuur van mijn nieuwe huidlandschap 'Deep skin'. Deze en andere huidlandschappen kun je bewonderen tijdens Open Stal, de Kunst- & Kijkroute in Oldeberkoop. Mijn werk hangt in de consistorie tegenover de plaatselijke kerk. De tentoonstelling (met veel kunst op locatie) is te zien van 5 juli (opening) t/m 3 augustus.

Lees meer >> | 2437 keer bekeken
Dichter op de huid
26 juni 2008
De huid zit in de lift. De tentoonstelling in Leiden over huid (tot 23 juni) heeft curatoren opnieuw geïnspireerd om de huidlagen bloot te leggen. Want huid is doodgewoon en bijzonder tegelijk. Een vel vol tegenstrijdigheden en voor iedereen anders. De architect ziet de grote vorm, de filosoof het masker, de arts de ziekte, de dichter een metafoor en de ondernemer een markt. In de tentoonstelling 'Dichter op de huid' in Fort Asperen zie je de verschillende invalshoeken en hoe wij betekenis geven aan dit grootste orgaan. 38 Kunstenaars zijn naar het Fort in de Betuwe gelokt om hun visie op huid in beeld weer te geven. Natuurlijk is daar Olivier Goulet met zijn skinbags, waarover ik al eerder een blog schreef. Vanuit de mode tonen lingerieontwerpster Marlies Dekkers en modeontwerper Alexander Slobbe hun creaties. Kunstenaar Levi van Veluw toont zijn vervreemdende zelfportretten. Volgekalkt met Bic balpennen of (dit keer) beplakt met mos en boompjes, geeft hij zijn gezicht een tweede huid. Ook geestig en bizar zijn de dames Voerman en Vermeulen die van ruim zestig kippenhuiden twee gezellige badpakken hebben ontworpen. De relatie tussen mensen- en dierenhuid krijgt zo een nieuwe dimensie. De Belgische kunstenaar Wim Delvoye uit Gent heeft een grote interesse in het banale en het proces van hoe iets gaat. Hij laat de huid bewegen in zijn video Sybille II. Het uitknijpen van een puistje wordt minitieus vastgelegd en vergroot. Etterkopjes, zwarte puntjes, witte slangetjes brengt hij levensgroot in beeld. En dat is wel even schrikken. Mijn zoons vonden dat de vieste ruimte en moesten bijna kotsen. Dat is trouwens erg leuk aan de tentoonstelling dat elke kunstenaar een eigen nis heeft gekregen. Zo blijf je als bezoeker verrast wat er nu weer om het hoekje getoond zal worden. Wat we ook erg vies vonden ruiken was de Installation Fear van Sissel Tolaas. Zij verzamelde de natuurlijke lichaamsgeuren van een aantal bevriende mannen. De geur heeft zij nagebootst op levensgrote (ruik)vellen. De mannen ruiken allen naar hun eigen angst. En dat is niet fris. De illustraties van huidziekten uit de Atlas der Hautkrankheiten uit 1856 krijgen ook een plek. De meest verschrikkelijke huidziekten worden op een poëtische manier neergezet. Een sieraad bijna voor het lichaam. Zo dwaal ik drie verdiepingen rond met indringende huidkunst in een (on)fris en vochtig fort. Wat is het dan lekker om je huid buiten in de warme zon te koesteren. Op het terras een lekkere cappucino. En daarna? Het landschap van de Betuwe is prachtig om in te wandelen, te fietsen of met de kano over de Linge te varen. Dichter op de huid is nog te zien tot 21 september 2008. Het fort is op maandag gesloten.

Lees meer >> | 3715 keer bekeken
Vondsten en Forten
15 juni 2008
In de wijk Abstede in Utrecht bouwt kunstenaar Leonard van Munster een grote bal van bierblikjes, koelkasten, porseleinen beeldjes en andere vondsten uit de wijk. Zijn installatie maakt onderdeel uit van SimCity, naar het gelijknamige computerspel. SimCity gaat over de persoonlijke droom om een ideaal woonoord te scheppen. "In Abstede hebben de bewoners misschien zo'n woonoord ontwikkeld, maar planologisch ziet de buurt er chaotisch uit" vertelt Elaine Vis van SKOL. "Het doel van deze manifestatie is mensen in contact te brengen met hedendaagse kunst. Ook willen we zo de identiteit van de wijk naar voren brengen." En dat is een mengeling van groen, speelsheid en fijne chaos. Aan SimCity doet een veertiental kunstenaars mee. Te zien van 19 t/m 21 juni in de Utrechtse wijk Abstede. http://www.kunstoplocatie.nl/

Iets verderop in Groenekan is op zondag 22 juni de laatste dag van de kunstmanifestatie KAAP op Fort Ruigenhoek. Een prachtige locatie voor kunst, maar ook voor een picknick met het gezin. Dit is leuke kunst voor kinderen omdat de omgeving geweldig is. Bovendien zal er die zondag een verrassend optreden zijn van kunstenaar Theo van Meerendonk. Hij laat vier grote bollen van cement op elkaar knallen. Ze rollen van de heuvels en raken elkaar precies op het goede moment - hopen we. De Italiaanse kunstenaar Pierluigi Pompei heeft voor KAAP vijf grote trompetten gemaakt. Ze staan op het bunkercomplex. Hij laat ze een muziekstuk spelen dat hij zelf gecomponeerd heeft. De vijf trompetten produceren elk een toon, en die hoor je of niet, alleen of met andere tonen, variërend van zacht naar luid. De trompetten zijn zo opgesteld dat de bezoekers ze bij hun aankomst zien zodra ze voorbij het hoofdgebouw lopen. Het geluid van de muziek hoor je over het gehele fort. Een blaasinstrument, zoals een trompet, werkt alleen als iemand erin blaast. Een muziektoon duurt net zo lang tot de adem op is en de trompettist opnieuw adem moet halen. De trompetten van Pierluigi worden niet aangeblazen door een mens maar bespeeld via een elektronisch circuit. Geen menselijke speler komt eraan te pas, maar wel de (uiteraard door een mens geprogrammeerde) computer. http://www.k aapweb.nl/

Lees meer >> | 2567 keer bekeken
Dijken van Wijven
6 juni 2008
Strand, zee, forten, dijken en wijven. De ideale combi voor een leuk zomers uitstapje. Met of zonder kinderen. Dit blog is voor mij ook een uitstapje want dit project heeft weinig met 'huid' te maken, mijn blog-thema. Maar wel alles met kunst en vrouwen. Ook ik val in die categorie. Bovendien wordt de kunstwereld nog te veel en te vaak door mannen gedomineerd. Daarom draag ik dit originele kunstproject in Zeeland een warm hart toe. En die titel. Geweldig! 28 Juni opent Karla Peijs, Commissaris van de koningin in Zeeland het bijzondere kunstproject Dijken van Wijven. Het thema voor de 17 vrouwelijke kunstenaars (afkomstig uit de regio) is grenzen. Er zijn 16 installaties te bewonderen rond de forten Sint-Jacob en Sint-Livinus. in Zeeuws Vlaanderen. Rond de forten zijn diverse muzikale optredens met ballads, folk en Zeeuwse luisterliedjes. Alles staat in het teken van historie en grenzen. In het weekend van 12/13 juli ligt de nadruk op poëzie en vertelkunst over de grens. Dijken van Wijven is een kunstcollectief dat tweejaarlijks op wisselende locaties in Zeeland kunstmanifestaties organiseert. Het kunstproject is tot en met 27 juli te zien. http://www.dijkenvanwijven.nl

Lees meer >> | 2563 keer bekeken
Fietsbandenhuid
2 juni 2008

Wat kun je toch veel met fietsbanden. Er zijn kunstenaars die er sieraden van maken. Ikzelf gebruik ze af en toe in een schilderij. Gewoon in z'n geheel om het doek trekken. Het is heerlijk elastisch materiaal. Maar je kunt er nog veel meer mee. Zo zag ik bij studio Hergebruik in Rotterdam een mooie designstoel van fietsbanden van Jan Willem van Breugel en diverse tassen. En waar is de sluiting van gemaakt? Van het ventiel! Deze studio in een slooppand aan de Coolsingel laat je watertanden van wat er allemaal mogelijk is met afvalmateriaal. Pennenbakjes en fruitschalen van oude LP's, jassen van zeildoek, poefjes van dekens, paperbags, lampen van verpakkingen, kroonluchters van flessen, tassen van geperste leerresten (Reisenthel), diverse sieraden, kleding en nog veel meer. De studio in hartje Rotterdam is de moeite van het bezoeken waard. Er zijn regelmatig exposities te zien en ze geven ook kunstzinnige recycling workshops. Studio Hergebruik, Coolsingel 53, Rotterdam.

Lees meer >> | 3127 keer bekeken
Huidlandschappen in Bilthoven
26 mei 2008
En daar hangen ze dan. Mijn eerste huidlandschappen©. Mooi gerangschikt aan witte muren in een grote, lichte ruimte. Wat wil een kunstenaar nog meer? "Het lijkt wel een museum" merkte een bezoeker op. Afgelopen week vond de drukbezochte opening plaats. Er kwamen veel positieve reacties op de serie huidlanschappen©. Elandenhuid, slangenhuid, elfenbankjes, bot, veren, elektriciteitsdraad, computeronderdelen... Het spreekt tot de verbeelding en iedereen ziet er toch weer iets anders in. Van maanlandschap tot satellietbeelden van de aarde. De gebruikte stukken van dieren(huiden) vonden sommigen wel confronterend of bloederig. Meer hierover kun je lezen in een interview met de kunstenaar dat dinsdag 27 mei in het AD/UN verschijnt. Over huid gesproken (inspiratiebron voor mijn werk als kunstenaar). In het openingswoord werd nog even gememoreerd dat ik vroeger als kind al veel stukken uit mijn knie viel, schaafwonden, lidtekens, hechtingen, tanden door mijn lip...een echte wildebras met een aangetaste huid. Vanuit die invalshoek had ik het nog nooit bekeken. Die huidlandschappen© horen echt bij mij. Het publiek was aangenaam verrast door de combinatie van Birza & Vegter. "Jullie zijn toch wel een echtpaar?! Het werk sluit zo goed op elkaar aan. Het combineert prachtig." Nee, geen echtpaar, maar kunstenaar Birza vindt inderdaad soms dezelfde dingen als ik. Zo hebben we beiden een werk met een oude gereedschaps-passer erin. Hij is gefascineerd door dezelfde doorleefde materialen en objecten als ik. Waar hij een chemicus en alchemist is die veel op zink werkt, ben ik meer de schilder die de objets trouvés een plek geeft op het schilderslinnen. Je kunt de tentoonstelling ‘Objets trouvés' (catalogus bij ingang beschikbaar) nog bezoeken op werkdagen van 9.00 tot 17.00 uur. RIVM, A. van Leeuwenhoeklaan 9, Bilthoven. Neem wel een legitimatie mee anders kom je niet door de slagbomen.

Lees meer >> | 2340 keer bekeken
Huid- en longkanker bij kids door Corus
17 mei 2008
Kinderen uit Wijk aan Zee en Beverwijk hebben vijf tot veertien keer zo veel chroom in het lichaam als andere kinderen. Chroom is een stof die kan bijdragen aan het ontstaan van longkanker. De resultaten van onderzoek dat is verricht door Natuur en Milieu en de Radboud Universiteit Nijmegen, worden zondag 18 mei bekendgemaakt in het televisieprogamma Zembla. ‘Het gif van Corus', heet de uitzending. Corus is het staalconcern in IJmuiden, dat ook nog wel Hoogovens wordt genoemd. Het bedrijf noch de provincie Noord-Holland wilde op de onderzoeksresultaten reageren. Volgens toxicoloog Martin van den Berg van de Universiteit Utrecht zijn de gevonden concentraties te vergelijken met die in de meest vervuilde gebieden in het Duitse Ruhrgebied. Chroom komt in twee vormen voor in de natuur, als chroom 6+ en chroom 3+. Vooral de eerste vorm draagt bij aan de vorming van kanker. Deze vorm laat zich moeilijk opnemen door het lichaam. Corus stoot jaarlijks 600 kilo chroom uit. Van den Berg pleit daarom ook voor een verder onderzoek naar de herkomst van deze hoge concentraties. Uit een onderzoek van de GGD van december 2007 was al gebleken dat er in de omgeving van IJmuiden meer longkanker en melanoom (huidkanker) voorkomt dan in de rest van Nederland. Peter Köhne van de GGD Kennemerland bepleit dat er verder onderzoek plaatsheeft naar de oorzaak van het hoge aantal longkankergevallen. Arnold van Oudvorst, huisarts in Wijk aan Zee, zegt dat in zijn praktijk van alle overleden patiënten de afgelopen elf jaar bijna de helft aan kanker is doodgegaan. Hij denkt dat de uitstoot van Corus daarvan een van de oorzaken is. Bron: ANP

Lees meer >> | 1587 keer bekeken