Blog

Op de hoogte blijven van mijn blogs? Abonneer je op mijn nieuwsbrief.

• ZomerExpo Licht

  18 juli 2014

  Kunstenaar of amateur; iedereen kan meedoen aan de jaarlijkse ZomerExpo in het Gemeentemuseum Den Haag. Dit jaar was het thema 'Licht'. Verleden jaar was het thema 'Liefde' en behoorde mijn werk tot de uitverkorenen. Volgend jaar, maak je borst maar nat, is het thema 'Woest'. Dat lijkt me als kunstenaar een geweldig prikkelende uitdaging. Maar terug naar het licht. Van de bijna drieduizend inzendingen zijn 248 werken door de ballotage gekomen. Het verlossende woord 'DOOR!' van de vakjury klinkt op het moment van keuring als muziek in de oren van de maker. Het resultaat is nu te bewonderen in het GEM Den Haag. Zoals gebruikelijk wordt het werk opgehangen als in de oude kunstsalons, veel werk boven elkaar en veel in een zaal. In de inrichting wordt wel gekeken naar kleur en vorm. Zo hangt het fotowerk van Vera Cerutti bij andere foto's en schilderijen die licht en schaduw combineren met opengeslagen ramen en deuren. Veel fotowerk op dibont en metalen ondergronden.
  

  Lees meer >> | 1827 keer bekeken

• Aernout Mik in TivoliVredenburg

  19 juni 2014

  

  Meer dan dertig jaar woon ik in Utrecht. Toch ben ik verbaasd hoeveel ruimtelijke kunstwerken er in Utrecht staan, die ik nog nooit gezien heb. Zelfs in mijn eigen wijk waar geen enkel kunstwerk te bekennen is, blijkt de Openbare Basisschool Voordorp met een gekleurd tegelfries verrijkt te zijn door kunstenaar Wim Kok. Het nieuw gepresenteerde dikke boekwerk Beelden in de stad Utrecht geeft een indrukwekkend overzicht. Tijdens de persconferentie krijg ik de kans om het nieuwe werk van Aernout Mik te bewonderen in TivoliVredenburg. Ondertussen vergaap ik mij aan de prachtige nieuwe zalen van het muziekcentrum dat nog niet officieel geopend is en voel me een bofkont. Ik zie de knusse Rondazaal en bovenin Cloud Nine voor jazz, Hertz voor klassiek en Pandora voor dance, een intieme, donkere zaal met paarstinten. Alle zalen zijn verbonden door pleinen en bars. Grote roltrappen brengen de bezoeker naar het volgende niveau. Voordat we het werk van Mik bereiken, rolt het werk van Job Koelewijn onder mijn hand door op de zwarte roltrapband. Koelewijn heeft in zijn Running Cemetry de namen opgenomen van alle artiesten die ooit in Vredenburg hebben opgetreden. In strakke witte letters zie ik Fela Kuti 1938-1997 voorbij komen. Het videowerk van Aernout Mik Zonder titel heeft een prominente positie in TivoliVredenburg. Komend van het centrale plein, de grote, brede houten trap afdalend, staat de bezoeker direct oog in oog met een gigantisch beeldscherm. Verweven met de architectuur van het gebouw is het scherm omgeven door een brede witte lijst, die links breder is. Rechts zit een knik in het scherm waardoor een spannend spel gespeeld wordt met de lichtval. Het beeldscherm bestaat uit twintig grote Sharp-schermen die een loeischerpe kwaliteit afleveren.

  Lees meer >> | 1935 keer bekeken

• Art Zoo Ubud

  2 juni 2014

  Tijdens mijn reis naar Bali heb ik natuurlijk ook naar de kunst gekeken. Kunst en schoonheid is ook op straat te vinden zoals de bloemendecoraties die de vrouwen maken en die op bijna elke straathoek liggen zodat je moet oppassen er niet over te struikelen. Naast de gevestigde musea zoals Neka en Blanco is het ook inspirerend om lokale galerietjes te bezoeken in Ubud. Het mekka van hippies, alternatievelingen, yogi's en kunstliefhebbers. Zo kwam ik de Art Zoo tegen op een mooie berghelling aan de rand van Ubud. Het lijkt een soort vrijplaats voor kunst die toebehoort aan ene Symon uit de Verenigde Staten. Hij is in 1972 naar Bali gekomen en daar blijven hangen. Hij zal nu dus zeker over de zestig zijn. Het pand ademt een prettige hippiesfeer. Er wordt niet alleen geschilderd maar ook inspiratie opgedaan in de hangmat die breeduit door het pand hangt. De kunst die er hangt is zonder pretentie, kleurrijk en met een Balinese twist hier en daar. Art Zoo is geen dicht atelier maar heerlijk open waardoor binnen en buiten in elkaar overlopen. De bomen groeien bijna naar binnen. Toen ik er was, was Symon er niet. Symon’s Art Zoo vind je op Jl. Raya Campuhan, Penestanan. 

  Lees meer >> | 1618 keer bekeken

• Volkskrant Beeldende Kunstprijs 2014

  27 februari 2014

  

  "Het schilderij begint te ademen door de huid van de structuur waarmee het is geschilderd en het beeld krijgt zijn werkelijke fysieke beleving pas bij de ervaring van de driedimensionaliteit waarmee het zich in de ruimte begeeft. Voor het sculpturale werk van Maartje Korstanje (1982) is die fysieke ervaring meer dan evident. Haar eerste museale solotentoonstelling op grote schaal onder de titel Metamorfoses in het Museum Jan Cunen in Oss is een grote dynamische aaneenschakeling van grillig gevormde, knoestige, organische vormen waarin uitdagende tegenstellingen in textuur, huid, oppervlak soms diametraal op elkaar staan." Zo beschrijft collega-schrijver van Beelden, Tine van de Weyer haar indrukken bij het bezoeken van de solo-tentoonstelling van Maartje Korstanje in Museum Jan Cunen in Oss, nog te zien t/m 4 mei. Ik kan het niet mooier zeggen. De beelden van Maartje zijn zo fysiek, zo tactiel en organisch

  Lees meer >> | 1742 keer bekeken

• Onderhuids in Wageningen

  20 januari 2014

  Een kleurrijke en boeiende tentoonstelling waarbij je onder de huid kruipt, vind je in Wageningen. Soms via het lichaam, soms via de vaten en het hart kruip je naar binnen. Eveline van Duyl legt de hersenen bloot in haar werk van was en fiberfil 'De geboorte van de filosofie'. Een titel om op te kauwen. De reis gaat naar binnen via hersenen en organen en zo kom je in je binnenste wereld. Meer dan veertig objecten van kunstenaars en beeldhouwers tonen het fragiele van het menselijk lichaam, het wonderschone. Hout, marmer, klei, zijde en keramiek of gewoon een schaduwbeeld van licht op de muur. Zie hier meer fotomateriaal van de tentoonstelling.

  Lees meer >> | 1872 keer bekeken

• Wat mij raakte in het Rijksmuseum

  19 december 2013

  

  Rembrandt, van Gogh, de moderne kunst vanaf 1900, de eregalerij; ik heb het allemaal bewonderd in het Rijks. Wat mij echt raakte was de fototentoonstelling van Henk Wildschut waar ik min of meer toevallig tegenaan liep. Indrukwekkende foto's die door je ziel snijden zoals een lopende band met zachte, gele kuikentjes, die zo van de lopende band donderen met de pootjes nog in de lucht, de vleugeltjes angstvallig gespreid. Het onderschrift bij de foto luidt: Halffabrikaat. Een zielig kalfje poseert met als titel: 119 kg. De tijd dat koeien namen als Bertha kregen, ligt ver achter ons. De fokstier die vastgeketend staat en er alleen is voor zaadproductie met als sobere titel: Zaad. De onmetelijke vlakte aan bruine kippen, in rekken gepropt en scharrelend, elkaar verdrukkend over een betonnen vloer. De titel luidt: 2.400 m2. De idylle van moestuintjes en kleinschalig kipjes houden wordt hiermee om zeep geholpen. Export van dieren en voedsel is big business. Die zeven miljard mensen op aarde moet gevoed worden en Nederland draagt daar als tweede grootste exportland op deze manier aan bij. Je zou er spontaan vegetarisch van worden. Het fotoproject blijkt een opdracht te zijn van het Rijksmuseum in samenspraak met NRC Handelsblad. Wildschut fotografeerde voor Document Nederland Ons dagelijks brood en bracht de Nederlandse voedselproductie van groenten, fruit, vlees, melk, vis en eieren in beeld. Zelf zegt hij daarover: "Alles in ons voedselproces is gerelateerd aan economie, efficiency en rendement. Ik begon deze opdracht met het idee dat er van alles mis is met ons voedselsysteem. Ik ben daar veel genuanceerder over gaan denken. Grootschaligheid leidt ook tot innovatie, energiebesparing, betere controle op de kwaliteit van onze voeding en zelfs meer dierenwelzijn.' De tentoonstelling is nog te zien t/

  Lees meer >> | 1745 keer bekeken

• Orde in de Chaos bij SilleKunst

  14 oktober 2013

  

   

  Orde en chaos is een mooi thema in de kunst. Orde is nodig voor het overzicht en chaos is nodig om te brainstormen, te dromen, te fantaseren en om kunst te scheppen. Door chaos ontstaat beweging waaruit iets nieuws kan ontstaan. Alles willen reguleren is dodelijk. In een creatief scheppingsproces moet ruimte zijn voor toeval, het onverwachte en chaos. Chaos wordt door kunstenaars vaak geassocieerd met vrijheid maar is zeker niet zaligmakend. In de kunst wordt net zo goed gewerkt vanuit orde. Denk aan Mondriaan, die zich liet beïnvloeden door beginselen uit de wiskunde. Esscher verwerkte veel wiskunde en symmetrie in zijn werken. Zelfs iemand als Jackson Pollock laat wiskundige principes zien in zijn 'Drippings'. Zijn werken kunnen gedateerd worden aan de hand van de hoeveelheid chaos in het schilderij. In de beeldende kunst is het de uitdaging om chaos en orde in evenwicht te brengen. Alleen orde maakt het werk saai en alleen chaos neigt naar onsamenhangende beeldentaal. Is er misschien een gouden midden tussen orde en chaos?

  Lees meer >> | 2485 keer bekeken

• Call of the Mall

  20 juli 2013

   

  Oudere Utrechters herinneren het zich misschien nog; de opening van Hoog Catherijne in 1973. De band Pussycat trad op en de koningin maakte haar opwachting in dit wonderschone shoppingparadijs met palmen, dakterrassen, zithoekjes, een theater, volières, kunst en kroonluchters. Het moest een ontmoetingsplek worden voor bewoners en winkelend publiek. Nog geen tien jaar later zaten daklozen op de bankjes van bewoners en werden gangen gesloten, junks weggejaagd en het meubilair hufterproof gemaakt. Kantoren kwamen leeg te staan, het nieuwe werken deed zijn intrede, shoppen bij webwinkels nam toe en winkels gingen failliet. De droom brokkelde langzaam af. De utopie van architecten transformeerde langzaam tot een dystopie. Dit jaar bestaat het winkelcentrum veertig jaar  en gaat gigantisch op de schop. Een mooie aanleiding voor kunstenaars om op dit spannende grensvlak tussen afbraak en vernieuwing kunst te tonen. Zo ontstond het initiatief Call of the Mall. Het kunstenaarstrio Troika speelt in op die grandeur van vroeger toen Hoog Catherijne nog een fontein had, een plek van herkenning en ontmoeting. Koningin Beatrix opende het winkelcentrum door de fontein te laten spuiten. Troika schept met Persistent Illusions een fontein anno 2013 en een nieuwe illusie. Kabels in pasteltinten worden met grote snelheid opgezogen en weer uitgespuwd. Van een afstand lijkt het een fontein en heeft diezelfde aantrekkingskracht op mensen. Onder bewonderende blikken ontstaan korte gesprekken tussen vreemden. Dit gebeurt ook in de gloednieuwe parkeergarage onder het Godebaldkwartier. Het viel kunstenaar Maze de Boer op dat deze nieuwe ondergrondse plek zo contrasteert met het oude en deels vervallen Hoog Catherijne. Hij maakte zijn installatie 1973 in de parkeergarage en stemde de kleuren af op het strakke interieur. Hij heeft een set auto’s uit 1973 geparkeerd in de vakken en grijs geverfd. Netjes in het gelid staan een Daf, een Saab, een Eend, een Peugeot en nog wat modellen uit die tijd. Een parkeergarage is doorgaans een plek om snel te komen en weer weg te gaan maar nu blijven mensen (vooral mannen) staan kijken en zich verlekkeren. Auto’s uit die tijd zijn karakteristieker dan nu en bijna iedereen heeft wel een herinnering aan dat ene model waarin je vader reed of wat je eigen eerste autootje was. Zo ontstaan verhalen op een plek waar doorgaans niemand stil staat. Aan Call of the Mall doen twintig (inter)nationale kunstenaars mee en het maakt Hoog Catherijne tot een kunstlocatie die zeker de moeite van het bezoeken waard is. Laat je verrassen door de Mondriaan-girls, het theater, de mega-tekening van Robbie Cornelissen, de levensechte Tankman, de Vergunningvolle zone, het tuintje op het dakterras waar elke vrijdag gewerkt wordt en die prachtige theepot van Lilly van der Stokker. De foto's zie je hier. Informatiepunt en een plattegrond zijn te vinden bij Hoog Brabant voor de fontein van Troika. Call of the Mall in Hoog Catherijne en rondom het stationsgebied is nog te bezoeken t/

  Lees meer >> | 1906 keer bekeken

• Kunst in Den Haag

  26 juni 2013

   

  Afspreken met een vriendin in een leuk museum in een andere stad. Ik deed het onlangs in Den Haag. De politieke vergaderhotspot heeft momenteel een aantal interessante tentoonstellingen in het Gemeentemuseum. Allereerst de ZomerExpo over het thema Aarde. Verleden jaar was het de liefde en zond ik mijn 'In loving memory' met succes in. Nu hebben alle geselecteerde kunstenaars zich uitgeleefd op het thema 'Aarde'. Veel schilderijen die aarde laten zien of van aarde gemaakt zijn. Foto's van moddergevechten, video's met dikke mannen die de aarde uitscheppen. Maar ook minder plastische vertalingen. Bovenstaand beeld vond ik een charmante, aandoenlijke weergave. Zie verder de impressie op flickr. De ZomerExpo is nog te zien t/

  Lees meer >> | 1894 keer bekeken

• Eigentijdse David in Rabo Kunstzone

  30 mei 2013

   

   

  

  Met deze solotentoonstelling van Sánchez Castillo (1970) faciliteert Rabobank opnieuw een kunstenaar om met vrije hand nieuw werk te creëren en een stap verder te zetten in zijn artistieke ontwikkeling. Sánchez Castillo maakt in deze tentoonstelling een associatieve reis om tot de kunstwerken te komen. We zien een soort brainstorm aan de muur in talloze voorwerpen. Hij laat zich hierbij inspireren door de talloze Spaanse ruiterbeelden waartussen hij is opgegroeid. Hij put hierbij niet alleen uit de Spaanse historie maar kiest ook internationale beelden. In zijn ‘mental map’ geïnspireerd op de Duitse filosoof Aby Warburg, zoomt de kunstenaar bijvoorbeeld in op een steen. Tijdens rellen kan ermee gegooid worden maar het is ook een werktuig om vuur mee te maken. De anonieme eenling die in China een colonne tanks tegenhield en de geschiedenis inging als de ‘Tankman’ loopt als een rode draad door de tentoonstelling. De Tankman liet hij vervolgens in een oplage van vijfduizend kleine miniatuurtjes namaken in China ‘made in China’. Zo speelt de kunstenaar met kunst en kitsch, hoge en lage cultuur. Of wat te denken van waterkanonnen? Ze kunnen groepen demonstranten uiteen jagen met hun krachtige waterstralen, maar in de video Pegasus Dance zien we dat deze logge beesten op de Rotterdamse maasvlakte een ontroerende choreografie uitvoeren op muziek. “Als je van bovenaf bekijkt hoe een leger een opstand neerslaat, lijkt het net een uitgekiende choreografie.” Hij benadert al deze symbolen uit nieuwsgierigheid en bevraagt ze. Zo herschrijft hij met zijn kunst de geschiedenis en creëert een tentoonstelling die aanzet tot denken. 

  Lees meer >> | 1916 keer bekeken

Meer blogs >>